W tym roku przezywaliśmy Noworoczną Oazę Modlitwy w Dzięgielowie pod hasłem „rozbiło namiot między nami” (J 1, 14a) Chodziło o to, żeby zobaczyć to, że Bóg jest stale obecny w różnych obszarach naszego życia.
To był czas rekolekcji, ale też i bardzo dobrej zabawy. Dla mnie szczególnym momentem było zobaczenie obecności Boga w człowieku, z którym rozmawiałem, zobaczenie tej tajemnicy Boga który jest między nami, w nas.

Ludzie twierdzą, że z nowym rokiem przychodzą: nowe postanowienia, nowe cele, nowe marzenia, które pomagają nam pracować nad sobą i zaczynać nasze życie ciągle od nowa…
Początkiem stycznia siedemnaście osób zdecydowało się również rozpocząć nową przygodę w swoim życiu – przygodę, misję i zadanie bycia animatorem Ruchu Światło-Życie. Przez pięć dni czerpali z samego Źródła Życia, aby przeniknięci Jego Światłem, mogli posługiwać innym.

"Jakość głupcze!" Ten artykuł z czasopisma „Oaza” z roku 2007 wyznacza dla mnie osobiście to w jaki sposób chcę posługiwać. Wszędzie gdzie jestem proszony o posługę przekazuję sens tego artykułu lub wręcz proszę o jego przeczytanie moich kolegów. Co więc stanowi jego kwintesencję?

Posługując w Ruchu musimy mieć świadomość dla kogo to robimy. Czy mając przeświadczenie, że posługujesz dla Chrystusa pozwolisz sobie na bylejakość? Na robienie czegoś na odczepnego? Mając tą świadomość wiem, że jeśli podejmuję się posługi to jestem na 100% w niej obecny i zaangażowany.

Mamy nadzieję, że nowy rok pełen jest u Was dobrych momentów i spotkań (zwłaszcza z Najważniejszym). Tymczasem wróćmy jeszcze do wydarzeń minionego roku, a konkretnie do świątecznej atmosfery grudnia. Jak minął ostatni miesiąc Oazowiczom z…

…parafii pw. Jezusa Chrystusa Odkupiciela Człowieka w Bielsku-Białej (Osiedle Karpackie)

20 grudnia rozpoczęliśmy nasze spotkanie od Mszy Świętej o godzinie 18:00. Następnie udaliśmy się do salek przy kościele, gdzie po krótkich przygotowaniach przeszliśmy do świętowania, rozpoczynając wigilijkę. Złożyliśmy sobie świąteczne życzenia, łamiąc się opłatkiem, a następnie zjedliśmy ze smakiem barszcz z uszkami. Na zakończenie odśpiewaliśmy kilka kolęd, radośnie wyczekując przyjścia Pana.