mysliborz Mam na imię Damian. Od 11 lat jestem szczęśliwym mężem kochanej żony Anetki. Bóg obdarzył nas trójką wspaniałych dzieci: Franciszkiem, Helenką i Anielką, Podczas tegorocznych wakacji uczestniczyliśmy w 15 dniowych rekolekcjach Oazy Domowego Kościoła Ruchu Światło - Życie pierwszego stopnia w Myśliborzu.

Wspólnie z Anetką wywodzimy się w Młodzieżowej Oazy Ruchu Światło Życie, tam też się poznaliśmy i wspólnie wzrastaliśmy w powołaniu do życia w rodzinie. Od 11 lat nie uczestniczyliśmy w żadnych rekolekcjach wakacyjnych jak i weekendowych. Powodów, wymówek, jak i różnych przeciwności było bardzo wiele. W większości przypadków były to zagrożone ciąże i pobyty w szpitalach. Potem że dzieci za małe etc. Oddaliliśmy od siebie temat wyjazdu rekolekcyjnego. Na zakończenie ostatniego roku formacyjnego zostaliśmy wybrani jako para animatorska w naszym Kręgu Domowego Kościoła. I tutaj „żarty” się skończyły. Podjedliśmy już wcześniej decyzję, że jedziemy na rekolekcje, a wybór nas na parę animatorską tylko umocnił tę decyzję.

Właśnie trwa rok Miłosierdzie Bożego, hasło roku „Miłosierni jak Ojciec”, Światowe Dni Młodzieży w Polsce, a my jedziemy na rekolekcje. Gdzie… do Myśliborza, gdzie znajduje się Sanktuarium Miłosierdzia Bożego oraz kościół, który widziała Św. siostra Faustyna Kowalska w swoich widzeniach, jako miejsce skąd nowina o Bożym Miłosierdziu ma się szerzyć na cały świat. Czy można było sobie lepiej zaaranżować to wszystko ze strony Pana Jezusa? Osobiście po trzecim dniu chciałem wracać do domu, ze względu na nasze dzieci, które szczególnie podczas Eucharystii dawały się ostro we znaki. Pod namową wielu wspaniałych osób zostałem.

Droga Wspólnoto Domowego Kościoła!

Witamy Was bardzo serdecznie po wakacyjnym odpoczynku zapraszając do wspólnej pracy w nowym roku formacyjnym 2016/2017 pod hasłem „Miłosierni jak Ojciec”.

Za nami przeżycia Światowych Dni Młodzieży, rekolekcji wakacyjnych, urlopów, wojaży, a przed nami, tradycyjnie już, w najbliższą niedzielę pielgrzymowanie do Matki na kalwaryjskie wzgórze, gdzie przeżywać będziemy zarówno tajemnice męki i śmierci naszego Pana Jezusa Chrystusa podczas drogi krzyżowej, jak i tajemnice Zmartwychwstania i ciągłej Jego obecności pośród nas podczas uroczystej Eucharystii, której będzie przewodniczył Ksiądz Roman Pindel - Biskup Bielsko-Żywiecki.

Diecezjalna Pielgrzymka Małżeństw i Rodzin do Kalwarii Zebrzydowskiej rozpoczyna rok pracy formacyjnej. Będzie miała następujący przebieg:

Godz. 10.00 Droga Krzyżowa od stacji „ U Piłata”.
Godz.12.00 Świadectwa
Godz. 12.30 Eucharystia
a po niej piknik
Godz. 15.00 Dziedziniec Rodzin ( spotkanie z Ks. Biskupem).

Kolejnym, czekającym nas wydarzeniem, będzie Dzień Wspólnoty Rodzin DK w dniu 01 października o godz.10-ej w Parafii św. Stanisława w Andrychowie, na które bardzo serdecznie zapraszamy.

Będzie to okazja do spotkań i podziękowań:

  • Księdzu Jerzemu Musiałkowi za 24 lata posługi moderatorskiej Rodzinom Domowego Kościoła;
  • Parze diecezjalnej ustępującej Anicie i Krzysztofowi Tyrybon;
  • Parom rejonowym ustępującym: Magdzie i Grzegorzowi Gawęda – Rejon Bielsko-Biała I;

Lucynie i Markowi Greń - Rejon Bielsko-Biała II;
Joannie i Sławkowi Siwek - Rejon Andrychów-Kety;
Monice i Rafałowi Trela - Rejon Żywiec I;
Ali i Jankowi Drżał - Rejon Oświęcim.

Na Dniu Wspólnoty powitamy Księdza Jacka Moskala, który Dekretem Biskupa Bielsko-Żywieckiego Romana Pindla został mianowany moderatorem diecezjalnym Domowego Kościoła Gałęzi Rodzinnej Ruchu Światło-Życie.

Droga Wspólnoto!
Rozpoczynając posługę pary diecezjalnej w przekonaniu, iż „ sługami nieużytecznymi jesteśmy” zawierzamy siebie przewodnictwu Ducha Świętego i opiece Niepokalanej Matce Kościoła. Gorąco prosimy Was o modlitwę, abyśmy jak najlepiej wypełnili Boży plan względem nas i całej Wspólnoty.

Szczęść Boże
Zosia i Adam Jaroszowie
para diecezjalna

 

SDM W dniach 26-31 lipca uczestniczyliśmy w Światowych Dniach Młodzieży w Krakowie. Każdy z dni tam spędzonych był zupełnie inny i na swój sposób niesamowity, każdy z nas mógł odnaleźć coś co przemawiało do niego samego.

4 Rekolekcje I st Kniewo 2016 „Boża Miłość jak Rzeka Wypełnia Duszę Mą”

Bardzo się cieszyłam, że pojedziemy w tym roku na wakacje na rekolekcje, wręcz nie mogłam się doczekać. Jednak gdy przyjechaliśmy przez pierwsze dni dopadł mnie smutek, przygnębienie i pojawiły się myśli, że to jednak nie był dobry pomysł. Cały układ dnia, pośpiech i nasza mała córka, które źle znosiła towarzystwo tak dużej liczby osób. Byłam zmęczona do dnia, gdy przyjmowaliśmy do naszego życia Jezusa jako Pana i Zbawiciela. Msza św w tym dniu była bardzo wyjątkowa, jednak wieczorem była jeszcze adoracja Najświętszego Sakramentu i osobiste błogosławieństwo, po którym poczułam przypływ łez i ogromne wzruszenie, oczywiście płakałam. Po tym dniu zaczęło na mnie spływać radość i spokój.

Wszystkie spotkania, konferencje i modlitwy sprawiały, że coraz bardziej odczuwałam dotyk Bożej miłości, aż w końcu w dniu spowiedzi św. podczas namiotu spotkania przeżyłam całkowite zanurzenie w bezdennym oceanie miłosierdzia. Duch św po raz kolejny napełnił moje serce radością, moje oczy łzami, Tego uczucia nigdy nie zapomnę, poczułam się taka piękna i taka kochana przez Boga, poczułam ciepło Bożej miłości. Świat oszalał. Jestem Piękna i pragnę kochać, tak jak on mnie kocha. Wróciłam do domu, jestem żoną, matką i pragnę dzielić się z moimi bliskimi miłością, której doświadczyłam.

1 "Błogosławcie Pana wszystkie Jego dzieła, które by nie kwitły, gdyby nie cierpienie"


    Od 25.06 do 10.07 uczestniczyliśmy w rekolekcjach  DK II stopnia w Bańskiej Wyżnej. Czekaliśmy na te rekolekcje ze zniecierpliwieniem. Jednak przed samym wyjazdem pojawiły się wątpliwości, zniechęcenie oraz problemy zdrowotne. Mimo to pojechaliśmy do Bańskiej.

    Tematem rekolekcji było podążanie z Narodem Wybranym podczas wyjścia z Egiptu do Ziemi Obiecanej i odszukiwanie w swoim życiu analogii. Nasz Exodus miał na celu odkrycie naszych zniewoleń, tego wszystkiego, co nas ogranicza i nie pozwala nam wyjść i spotkać się  z prawdziwym Bogiem. Trzeba było sięgnąć w głąb siebie i zobaczyć to wszystko, co nie pozwala nam w pełni zaufać Jezusowi. Wiedzieliśmy, że początkowo będzie to bolało, bo tak to jest na rekolekcjach, one na nowo porządkują nasze życie, ukazując nam właściwy cel i właściwą postawę wobec Boga i ludzi.